Hayalimde kendi dünyamı kurdum

Bilemedim ömür çabuk geçermiş

Sandım ki burası ebedi yurdum

Oysa ki insanlar konar göçermiş

Yüreğimde acı onca inledim

Hekim nerde diye çokça ünledim

Derdin dermanını şimdi anladım

İnsan dostu için zehir içermiş

Hayat dersle dolu anlarsan eğer

Aşkın düşüncesi aleme değer

Gönülden gönüle sessizce ağar

Seven yâri için candan geçermiş

Gece hep sükûttu gündüze geldim

Aradığım nerde bulamaz oldum

Yönümü kaybedip ortada kaldım

Asil çiçek ıssız yerde açarmış

Akabe geçitler bulamadım ki

Kendimi gölgemden alamadım ki

Neden ekmeğimi bölemedim ki

Bülbüller seherde aşka uçarmış

Ruhum cenderede saklı bir savaş

Nice bahar görmüş hazan pürtelaş

Yolcu gitme hemen dur biraz yavaş

Sezai özünde inan nâçarmış...