Hayalimde kendi dünyamı kurdum
Bilemedim ömür çabuk geçermiş
Sandım ki burası ebedi yurdum
Oysa ki insanlar konar göçermiş
Yüreğimde acı onca inledim
Hekim nerde diye çokça ünledim
Derdin dermanını şimdi anladım
İnsan dostu için zehir içermiş
Hayat dersle dolu anlarsan eğer
Aşkın düşüncesi aleme değer
Gönülden gönüle sessizce ağar
Seven yâri için candan geçermiş
Gece hep sükûttu gündüze geldim
Aradığım nerde bulamaz oldum
Yönümü kaybedip ortada kaldım
Asil çiçek ıssız yerde açarmış
Akabe geçitler bulamadım ki
Kendimi gölgemden alamadım ki
Neden ekmeğimi bölemedim ki
Bülbüller seherde aşka uçarmış
Ruhum cenderede saklı bir savaş
Nice bahar görmüş hazan pürtelaş
Yolcu gitme hemen dur biraz yavaş
Sezai özünde inan nâçarmış...