Gökyüzünün maviliğini örterken kapkara dumanlar,
Üzerimde yedi adamın birden yorgunluğu var.
Gönlümde ise miracın habercisi Kudüs'ün boşluğu.
Hiç uyumadığım bir uykudan uyanıyorum
Gözlerim yaşlı, ellerim ise kan revan içinde.
Etrafı  korkak Müslümanların acizliği sarmış,
Umursamazcasına deli taylar gibi koşuşuyor ahmak insanlar. 
Aklımdan hiç çıkmazken Aksa'nın çaresizliği 
Engel olamıyorum zihnimde perçinlemiş düşüncelerime.
Kafamın içinde bir ses, haklı bir isyan var
"Nerededir bu mazlumun dostu çılgın Türkler" diye bağırıyor delicesine.
Kimse haddini bildirmezken dünyanın en kahpesine
Yine yalnız ve yetim kaldı ilk kıble.