Nasılsa öyle böyle geçiyor zaman.
Ayrılığın mevsimi sonbahardayız artık.
Havada bir durgunluk ve ahenkli bir rüzgar.
Gözümün önünden gitmiyor saman sarısı Saçların,
Hayalimde ise gök mavisi gözlerin var.
Ne hikmetse gidişini hatırlatır bana
Etrafta başı boş uçuşan kuru yapraklar.
Biliyorum ne sen dönersin artık ne de geçmiş ve geçmekte olan o zamanlar.
Bir çığ gibi büyürken yalnızlık,
Kabukmu bağlar senden geriye kalan bu yaralar.
Sadece ben değilim seni özleyen,
Bunu bil artık!
Gittin gideli başka mevsimide yaşamadı buralar...