Hatay'da Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı (KOAH) nedeniyle 9 yıldan bu yana yaşamını oksijen cihazına bağlı sürdüren 64 yaşındaki Murat Daşdemir, cihazdan ayrıldığı günün 4-5 saatini sahipsiz hayvanların beslenmesine ayırıyor.
Uzun yıllardan bu yana sahipsiz hayvanlarla yakından ilgilenen Daşdemir, 6 Şubat 2023'teki depremlere Antakya ilçesi Kurtuluş Caddesi'nde eşiyle yaşadıkları kiralık evde yakalandı.
Üç çocuk babası Daşdemir, depremlerde şehirdeki hastanelerin de yıkılmasıyla rahatsızlığı nedeniyle il dışına çıkmak zorunda kaldı.
Önce Antalya, ardından Kilis'e giden Daşdemir, 2 ay boyunca çok sevdiği memleketinden ve evladı gibi baktığı sahipsiz hayvanlarından uzak kaldı.
Bu hasrete dayanamayan Daşdemir, memleketi Hatay'a geri dönerek Haraparası Konteyner Kenti'nde kalmaya başladı.
Rahatsızlığı nedeniyle günün büyük bölümünü oksijen cihazına bağlı sürdüren Daşdemir, kaldığı konteynerde 'Maviş' adını verdiği sahipsiz bir kedi yavrusunun bakımını üstleniyor.
Daşdemir, cihazdan ayrıldığı günün 4-5 saatinde de engelli aracıyla sokakları gezerek sahipsiz hayvanlar için yiyecek bırakıyor.
Hayvanları 'bebeklerim', 'canlarım' diyerek seven Daşdemir, sahipsiz kedi ve köpeklerle yakından ilgileniyor.
- '25 yıldır bu canlara bakarım'
Hayvansever Murat Daşdemir, AA muhabirine, depremden önce oyuncak satarak geçimini sağladığını ancak afetin ardından rahatsızlığının ilerlemesi nedeniyle çalışamadığını söyledi.
Şu anda engelli maaşıyla kimseye ihtiyaç duymadan geçimlerini sağladıklarını ifade eden Daşdemir, günün büyük bölümünün konteynerde cihaza bağlı geçtiğini belirtti.
Daşdemir, 'emektarım' dediği engelli aracıyla sahipsiz hayvanları beslediğini anlatarak, şöyle devam etti:
'25 yıldır bu canlara bakarım. Oyuncak satarak hayatımı geçiniyordum, oradaki kazancımla bunlara mama alıyordum. Tabii oyuncak işi depremden sonra bitti. Rahatsızlığım nedeniyle yoğun bakımda yattım çıktım, ellerim ayaklarım hiç tutmuyordu, şimdi oynatabiliyorum çok şükür. Bu canlara çıkıp ufak tefek de olsa elektrikli aracımla mamalarını verebiliyorum. Her gün aynı saatte yola çıkarım. 10-15 bölgem var. Hepsine yemeklerini veririm. Zaten hepsi tanıyor beni, motoru görünce koşuyorlar, yemeklerini veririm, içim rahat eder, ondan sonra tekrar konteynere dönerim.'
Yaklaşık 3 ay önce 23 gün boyunca entübe edildiğini ifade eden Daşdemir, hastaneden çıkar çıkmaz da kendisini bekleyen sahipsiz hayvanlarına gittiğini anlattı.
- 'Ömrümün son gününe kadar onlara bakacağım'
Sahipsiz hayvanların her gün kendisinin yolunu gözlediğini dile getiren Daşdemir, şöyle konuştu:
'Ben gelemediğimde zaten ya hasta olmuşumdur ya hastaneye yatmışımdır. Yolumu gözlüyorlar, geleceğim saati biliyorlar, bu bana huzurlu hissettiriyor, çok mutlu oluyorum. Ömrümün son gününe kadar onlara bakacağım ancak ömrümün son gününde gözüm görmez, kulağım duymaz, ondan sonra da artık Allah'a emanetler. Bunlarsız yapamam çünkü ben bunlarla nefes alıyorum.'
Daşdemir, kimseden herhangi bir maddi beklentisinin olmadığını ancak mama desteğinde bulunmak isteyenlerin katkısını beklediğini sözlerine ekledi.
