Dünyada gülmedi biçare yüzüm

Telleri kırılmış çalmıyor sazım

Dizimde değil ki yürekte sızım

Beni kollarınla sar diye geldim

Sönmüyor içimde yangın naresi

Bulunmadı şu gönlümün çaresi

İyileşmez ki yokluğunun yaresi

Kimsesiz halimi sor diye geldim

Ben artık ben değil sendeki benim

Beyaz sinendeki sımsıcak tenim

Düne kadar bendim bugünse senim

İçinde bir ateş var diye geldim

Ayazda kurumuş güle DÖNDERDİN

Kar boran içinde yola gönderdin

Gelirim demiştin beni kandırdın

Kirlenmiş yüzümü yur diye geldim

Sen gittin gideli gözlerim ağlar

Perişan haldeyim bozulmuş bağlar

Sanki dize geldi karşıki dağlar

Küllenmiş ateşin kor diye geldim

Seni öldü sandım geçen düşümde

Adını da yazdım mezar taşında

Kirpiklerin ıslak hilal kaşında

Senin bana gelmen zor diye geldim

Yokluğun ağlattı doldum da taştım

Mecnuna arkadaş leylaya eştim

Hep seni aradım dağları aştım

Yüzünü yüzüme sür diye geldim

Terk edip gidince beni yitirdin

Ateşler içine attın bitirdin

Hasta ettin yataklarda yatırdın

Sönmeyen ateşin har diye geldim

Boynuma sarsana kolları gülüm

Senden bana geçsin istersen ölüm

Bulmuşum ben seni tutuldu dilim

Artık zincirleri kır diye geldim

Aç artık kolları boynuma dola

Çıkalım seninle dönülmez yola

Düşürmem ben seni vallahi dile

Hüseyin kara ya yar diye geldim

HÜSEYİN KARA